przez innego autora, to ja właśnie zostałem okradziony! - nie wytrzymałem. Straciłem cierpliwość. Po co ta sofistyka, kiedy dziekan wie, że to moje wyniki i moja praca? Gotowało się we mnie. Czyją stronę on trzyma? <br>- Spokojnie, kolego, spokojnie.<br>Uspokoiłem się natychmiast. Słowo "kolego" odniosło właściwy skutek. Dziekan był niezłym psychologiem.<br>- Jest jeszcze czwarty element w tej sprawie, niech pan nie zapomina.<br>Nie rozwodził się jednak nad czwartym elementem, ale wiedziałem dokładnie, o co chodzi. Ta niedopieprzona panna nie popuści, to było oczywiste. Nagle moc moich argumentów zmalała też i w moich oczach. Dziekan miał dar przekonywania. Siedziałem jak na cenzurowanym. Dziekan wiedział