które są łatwo absorbowane i ich zasięgi są krótkie (wystarczy kartka papieru lub warstwa powietrza o grubości kilku cm do zaabsorbowania cząstek z rozpadu promieniotwórczego). Na rysunku 5.1 podano liczbę cząstek jako funkcję drogi w powietrzu dla 21`0 (RaF).<br> Tak krótkie zasięgi cząstek pozwalają zmierzyć absorpcję w komorze jonizacyjnej. Cząstka traci w gazie (powietrzu) wypełniającym komorę całą swą energię, można więc oznaczyć w komorze jonizacyjnej całkowitą jonizację. Obserwowane w komorze tory cząstek czy protonów są prostoliniowe, gdyż cząstki te tracą każdorazowo tylko małą część swej energii, zderzając się z dużo lżejszymi elektronami. W przypadku elektronów przelatujących przez komorę odchylenia