sam albo zginie, jeśli nic nie jest wart.<br>Zjadłszy razowiec włóczył się dalej głodny po mieście, dzień i drugi, a trzeciego dnia dostał eksmisję. Wujcio stracił nadzieję, że Szczęsny znajdzie pracę, i nader poważnie wyprosił go z fotela: Ciotka zaoponowała, że na taki mróz nie można, niech przynajmniej zostanie do jutra, ale Szczęsny uniósł się ambicją i wyszedł.<br>Przez most Kierbedzia przeszedł na warszawski brzeg i kroczył prosto przed siebie na Zamek, obok Zygmunta, Krakowskim Przedmieściem i Nowym Światem.<br>Wszystkie światła płonęły w stolicy - z jego snu o sławie, ale nie dla niego. W szklanych rurkach neonów, ułożonych w słowa i