tak ciasno, że niemal słyszał trzask wyrywanych cebulek. Tylko uszminkowane usta psuły wizerunek damskiego wojownika.<br>Wrzuciła w nie miętusa i usiadła na krześle, zakładając nogę na nogę wyjątkowo niedbale.<br>- Jakieś sugestie?<br>- Pewnie. Powinniśmy dokończyć tego brudzia.<br>- A w sprawie Drzymalskiego? - zapytała beznamiętnie.<br>- Jedna, ale mało realna. Proponowałbym rządowi poczekać na jutrzejszą pocztę, dowiedzieć się, czego chce, i dać mu to.<br>- Bądźmy poważni. Żaden rząd nie może się ugiąć pod presją terrorysty.<br>- Mówiłem, że to nierealne - wzruszył ramionami. - Wojny kończą się przy stole rokowań, gdy jedna ze stron dostanie zdrowo po dupie. Boję się, że do tej fazy nie dojdziemy. Drzymalski nie