Typ tekstu: Książka
Autor: Bratny Roman
Tytuł: Kolumbowie - rocznik 20
Rok wydania: 1984
Rok powstania: 1957
Autor: Bratny Roman
Tytuł: Kolumbowie - rocznik 20
Rok wydania: 1984
Rok powstania: 1957
pidżamowych pasiakach, pokwitował z żartobliwym współczuciem wymizerowany wygląd przyjaciela. - Wciąż najpiękniejsza z balu czy już inna? - rzucił retoryczne pytanie. Bez chwili zwłoki zaczął swą opowieść.
Jerzy słuchał przez otwarte drzwi, myjąc się w łazience. W momencie gdy dobiegł go śmiech Ola relacjonującego wielkie zdanie zaatakowanego przez Ogórka oficera: "Połkownika ot kabana nie otliczysz?", Jerzy spojrzał w lustro zdziwiony swoją twarzą: na ustach miał gorzki, nienawistny grymas, jakby nie mógł znieść beztroskiego śmiechu przyjaciela. Odczekał zakończenie dziwnej historii i uśmiechając się nie wyraźnie, oznajmił koledze, skąd właściwie wraca.
Olo bez słowa opuścił nogi na podłogę, jak w okresie wzmożonych nalotów na pierwszy
Jerzy słuchał przez otwarte drzwi, myjąc się w łazience. W momencie gdy dobiegł go śmiech Ola relacjonującego wielkie zdanie zaatakowanego przez Ogórka oficera: "Połkownika ot kabana nie otliczysz?", Jerzy spojrzał w lustro zdziwiony swoją twarzą: na ustach miał gorzki, nienawistny grymas, jakby nie mógł znieść beztroskiego śmiechu przyjaciela. Odczekał zakończenie dziwnej historii i uśmiechając się nie wyraźnie, oznajmił koledze, skąd właściwie wraca.
Olo bez słowa opuścił nogi na podłogę, jak w okresie wzmożonych nalotów na pierwszy
pidżamowych pasiakach, <page nr=505> pokwitował z żartobliwym współczuciem wymizerowany wygląd przyjaciela. - Wciąż najpiękniejsza z balu czy już inna? - rzucił retoryczne pytanie. Bez chwili zwłoki zaczął swą opowieść.<br>Jerzy słuchał przez otwarte drzwi, myjąc się w łazience. W momencie gdy dobiegł go śmiech Ola relacjonującego wielkie zdanie zaatakowanego przez Ogórka oficera: "Połkownika ot kabana nie otliczysz?", Jerzy spojrzał w lustro zdziwiony swoją twarzą: na ustach miał gorzki, nienawistny grymas, jakby nie mógł znieść beztroskiego śmiechu przyjaciela. Odczekał zakończenie dziwnej historii i uśmiechając się nie wyraźnie, oznajmił koledze, skąd właściwie wraca.<br>Olo bez słowa opuścił nogi na podłogę, jak w okresie wzmożonych nalotów na pierwszy
