tym spędził pierwszą kadencję. Gdy w 2002 roku ubiegał się o reelekcję, jeszcze mu to nie zaszkodziło. Bezrobocie systematycznie rosło, ale SPD wygrała wybory nikłą przewagą głosów kupionych przede wszystkim ogromnymi odszkodowaniami, jakie rząd obiecał ofiarom wielkiej powodzi z 2002 roku, oraz stanowczym sprzeciwem wobec wojny w Iraku. <br>Podczas drugiej kadencji nie było już jednak wyjścia. Należało zabrać się do gospodarki i pomocy społecznej. Agenda 2010, czyli przygotowany w 2003 roku program reform, przewidywała m.in. zakrojone na szeroką skalę cięcia w systemie socjalnym. Rozwoju gospodarczego wprowadzenie Agendy co prawda nie przyniosło, za to rozsierdziło tradycyjny elektorat SPD - robotników. Nic dziwnego