hieroglifami, zrozumiesz dlaczego. Pozwól więc, że jego wygląd pozostanie moją tajemnicą, tak jak zawsze był tajemnicą wszystkich pierworodnych synów, choć do mnie akurat przestał się już odnosić; dla Ciebie jednak znak ten nie był i nie będzie istotny - jako żeńska kontynuatorka naszego rodu musisz znaleźć znak własny, do przekazywania po kądzieli odpowiedni. Zdradzę Ci tylko, że część imienia władcy przetrwała na tarczy herbowej, wymiennie z herbem Topór w naszym rodzie używanej, i to nawet nie część imienia całego, lecz połowa pierwszego znaku, w postaci ręki męskiej, która na tarczy naszej, nad płomieniem trójjęzycznym wzniesiona, widnieje. Wbrew pozorom, nie ma to nic