magnezowych w wodzie morskiej. Z wody morskiej wytrącać się więc może tylko aragonit albo jeszcze bardziej od niego nietrwały kalcyt magnezowy. Aragonit jest szczególnie nietrwały w wodzie słodkiej. Stąd też natychmiast po wynurzeniu i wypłukaniu bogatej w magnez wody morskiej ze skały rozpoczyna się usuwanie aragonitu bądź jego przemiana w kalcyt. Ma to duże znaczenie dla określenia <page nr=16> historii geologicznej (diagenezy) skał. Obecność czystego kalcytu w cemencie zlepiającym ziarna skały może być wyłącznie wynikiem warunków lądowych. Powstały w morzu cement może być złożony jedynie z aragonitu lub kalcytu wysokomagnezowego. Skoro woda słodka jest dla aragonitu zabójcza, to oczekiwać by należało jego dobrego