Początki architektury barokowej na ziemiach polskich wiązały się z reformą Kościoła po soborze trydenckim (por. s. 114) i nowymi sposobami oddziaływania na wiernych przyjętymi przez Kościół i stosowanymi przez zgromadzenia zakonne. Sztuka miała głosić wielkość i siłę religii oraz Kościoła, potęgować uczucia wiernych. Budowano więc bardziej okazałe kościoły, klasztory i kalwarie, czyli zespoły kaplic upamiętniających Drogę Krzyżową i Mękę Pańską na Golgocie. Czasami przebudowywano stare gotyckie czy renesansowe świątynie, wprowadzając do nich bogato zdobione ołtarze, organy, ambony, konfesjonały.<br><br>Przemianom stylu w sztuce świeckiej patronował dwór królewski. Za Zygmunta III przebudowano zamek w Warszawie na potrzeby przeniesionego tu w 1596 r. dworu