przystosowawczy osiadłego jamochłona reprezentują dziś ryjące w miękkim osadzie Ceriantharia. Ich ewolucyjny sukces w opanowywaniu zespołów organizmów dennych wynikał być może z możliwości częściowego przynajmniej przeciwstawiania się zasypywaniu przez osad. Dawało te zdolności silne umięśnienie ciała. Zapisane w skałach ślady działalności życiowej takich zarywujących się organizmów znane są już z kambru (Bergaueria), choć ich związek z ukwiałami nie może być wykazany.<br><br>&lt;tit&gt;Wtórność meduz, pierwotność polipów&lt;/&gt;<br><br>Wbrew oczekiwaniom i wynikającym z nich pochopnym interpretacjom nie ma paleontologicznych dowodów na występowanie meduz w prekambrze ani nawet starszym paleozoiku. Najstarsze kopalne zespoły meduz, inna rzecz, że zróżnicowanych, pochodzą z późnego karbonu (stanowisko Mazon Creek