nie wskóracie. Nadto zaś...<br>- Nadto zaś co? <br>- Rzekł ów przybysz do biskupa, że jeśli w sprawach obydwu zbrodni będzie kto inwokował, składał petycje albo dalszego domagał się śledztwa, to on żąda być o tym uwiadomiony. <br>- On żąda - powtórzył Otto Beess. - A co na to biskup? <br>- Głową kiwał. <br>- Głową kiwał - powtórzył kanonik, też kiwając. - No, no. Konrad, Piast Oleśnicki. Głową kiwał. <br>- Kiwał, wielebny ojcze. <br>Otto Beess znowu spojrzał na obraz, na katowanego Bartłomieja, z którego Ormianie zdzierali długie pasy skóry za pomocą wielgaśnych obcęgów. Jeśli wierzyć Złotej legendzie Jakuba da Voragine, pomyślał, nad miejscem męczeństwa unosił się zapach róż przecudny. Akurat. Męka