wypadek, w którym Marusarz pomylił się w ocenie przejścia, gdyż w rok później właśnie tym szlakiem wspinał się Bednarski dokonując pierwszego przejścia. Poszliśmy rysą i dalej w ścianie przebrnęliśmy przez niezwykłe trudności. Wspinaczka ta biegła mniej więcej tą drogą, którą wiele lat później ochrzczono nazwą braci Wrześniaków (różnica: szliśmy nie kantem filara, lecz ograniczającą go rysą). Ale nie zdołaliśmy osiągnąć grani szczytowej. Nie mieliśmy haków i nie mogliśmy pokonać jakby toporem ciosanych skał zamykających dojście do grani. Rozpoczęliśmy odwrót. Zeszliśmy szybko rynną Komarnickich. Ta droga, po przebytych trudnościach, nie wydała nam się już zbyt trudna.<br>Wspomniałem o hakach. Otóż, chciałbym przypomnieć