Przepraszam. Nie mam czasu. - Pochylił się nad zawalonym papierami biurkiem Tuula i uścisnął dłoń hormistrza. - Oby Bóg.<br>- Oby Bóg - pożegnał się Tuul i od razu rozpoczął rozmowę z czyimś zdalnym odbiciem w jednym z rozstawionych na blacie luster.<br>Major i Generał zeszli po żelaznych schodkach na poziom podłogi hangaru; drzwi kantorka automatycznie zatrzasnął za nimi dżinn budynku.<br>Zakraca poszukał papierosa, zapalił, zaciągnął się.<br>- Dlaczego? - spytał, odruchowo przykrywszy ich obu szybkim antypodsłuchowym.<br>- Bo to jest coś więcej, niż ci się wydaje.<br>- Co takiego?<br>- Polecisz.<br>- Polecę. Rozkaz. Oczywiście że polecę. Ale demon w intuicji podpowiada mi, żebym był ostrożny.<br>- Masz dobrze ułożone demony