głodu. Zmuszała do aktywności skala zjawiska. Jeszcze dzisiaj 1.4 mld ludzi stale niedojada, a 950 mln ma braki w składnikach codziennego pożywienia. Buntujące się przeciw takiej sytuacji społeczeństwa znajdowały polityczną alternatywę i punkt oparcia. Był nią i jest światowy system socjalistyczny.<br> Nie bez ważnego wpływu pozostawały uwarunkowania wewnętrzne. Społeczeństwa kapitalistyczne, świat pracy, młodzież, część intelektualistów miała świadomość że jeśli w obszarze publicznie potwierdzanym jako sfera interesów, a więc w obszarze bezpośredniej i pośredniej odpowiedzialności, toleruje zastój i głodową śmierć, to toleruje się nie tyle, ułomność, co zasadnicze wady własnej kultury; ujawnia się jej moralny fałsz. Przedstawianie własnej kultury jako kultury