omacku, zmierzającego ku granicznemu słupowi.<br>Ułańska lotność jest też "ulotnością", nietrwałością; zresztą tę właściwość wspomniany film Wajdy również eksplikuje. "Niestały" ułan jest bytem efemerycznym jak błyskawica: szybko (i spektakularnie jak ona) tańczy, szybko kocha, szybko walczy i umiera. Lecz jeśli zwycięża - to też błyskawicznie. Pisze Jan Prokop:<br>&lt;gap&gt;<br>Przelatując nad tym kapitalnym stwierdzeniem, wspomnijmy przecież w pędzie szczególne - "w porządku szarży" - świadectwo najściślejszego związku ułańskiej brawury i pędu, wcielonego w taniec, z rewolucją: Mazura kajdaniarskiego. Choć duch i myśl przewodnia tej pieśni dadzą się zamknąć w formule "ça ira" - przecież pokazuje też ona wyraźnie, że nie karmaniola ma być melodią, przy której