nas wstrzą-sem, bo nigdy wcześniej nie chorowała. Gdy straciła przytomność, <br>właśnie ja byłem przy niej. Upadła w kuchni na podłogę, a krew wypływała spod <br>jej jasnych włosów, tworząc lepką, cienką ścieżkę na czarnych kafelkach. Co-raz <br>dalej i dalej, aż do lodówki. Stałem i patrzyłem. Nagle pojawił się wielki karaluch. <br>Pochylił swoje czułki nad ścieżką i pił. Musiałem go zabić. Dopiero wtedy zadzwo-niłem <br>po pogotowie. Nie mogłem wcześniej. Mama zmarła trzy dni po operacji. Nie męczyła <br>się. Wtedy zostawiłem ją i wyjechałem. Nawet nie wiem, gdzie została pochowana.<br>- Przecież możesz zadzwonić do ojca i dowiedzieć się.<br>- Nie chce ze