czasach drogi nie były bezpieczne; należało liczyć się z napaściami rabusiów pustynnych. Żaden z kupców czy szejków plemiennych nie odważył się podróżować bez oddziału zbrojnego.<br>Do Kanaanu było z górą tysiąc kilometrów, ale wędrowcy nie mieli powodu skarżyć się na nudę. Na uczęszczanym szlaku wędrownym panował ciągły ruch. Często napotykali karawany wracające z Egiptu, a wtedy od brodatych kupców dowiadywali się mnóstwa ciekawych nowin o Kanaanie i potężnym państwie faraonów. Zahaczali też o wsie, miasteczka, a raz nawet przechodzili pod murami wielkiego miasta, które nazywało się Kadesz.<br>Po wielu tygodniach marszu ujrzeli ku swojej radości przesławny Damaszek. Abram postanowił zatrzymać się