podtrzymywanej w ZSRR - legendzie "wielkiego rosyjskiego artysty".<br>Rodzice Wacława Niżyńskiego byli tancerzami - wędrownymi aktorami zatrudniającymi się w różnych prowincjonalnych teatrach. I podobną karierę umyślili dla swych dzieci - Wacława i młodszej od niego córki Bronisławy. Czy mogli wówczas przypuszczać, że obydwoje nie tylko pójdą w ślady rodziców, ale zrobią wielką światową karierę? Drogę na szczyty Wacław przeszedł bardzo szybko. Gdy ukończył lat 10, przyjęty został do słynnej sanktpetersburskiej Cesarskiej Szkoły Teatralnej, a jako szesnastolatek zadebiutował w "Acisie i Galatei" i już został obdarzony przydomkiem "ósmego cudu świata".<br>Kolejne lata to wielkie pasmo sukcesów. Mając 19 lat awansował na pierwszego tancerza w najsłynniejszym