się z łóżka jak sprężyna, aż odskoczył i przyczaił się natychmiast, gotów mnie poskromić, ale ja już byłem poskromiony przez drański ból rozjątrzonych pośladków, więc stęknąłem głucho i powlokłem się jak wałach niezdolny wierzgnąć kopytem.<br>Watażka narzucił mi na ramiona mój zielony szynel i popchnął mnie lekko ku drzwiom.<br>W karmazynowej sali nie była nikogusieńko - więc jednak spałem - wszyscy musieli wcześniej wyjść.<br>Na korytarzu uwijały się jazgotliwe baby ze szczotkami i kubłami, w których maczały szmaty.<br>Nawoływały się od krańca do krańca pawilonu tym uroczym dyszkantem przekupek, który w mężczyźnie musi budzić chęć zemsty na całej rozbuchanej babskości.<br>Później miałem się