więcej, do współodpowiedzialności pociągano, jak już wiemy, krewnych sprawcy; musieli oni zapłacić 1/3 wergeldu, w przeciwnym razie byliby narażeni na wróżdę. Pierwsze zdanie tytułu XVIII wydaje się na pierwszy rzut oka zwykłą konkretyzacją ogólnej reguły zapisanej w tytule L: za zbrodnię popełnioną przez lita na pański rozkaz wyłączną odpowiedzialność karną ponosi pan . Dlaczego jednak również w wypadku, gdy pan nie był wtajemniczony w zbrodnię i udowodnił to przysięgą, musiał dla uniknięcia odpowiedzialności wyzwolić lita zabójcę? Wynika z tego przecież, że pan współodpowiadał za zabójstwo popełnione przez swojego lita również wtedy, gdy nic o tej zbrodni nie wiedział.<br>Można to wytłumaczyć