potrzebne było spotkanie z żydowską przeszłością stolicy: spotkanie z Janem Jagielskim z Żydowskiego Instytutu Historycznego, który oprowadzał śladami Singera, przypominało niemal demonstrację (według "Gazety Stołecznej" przyszło ok. 350 osób). Tłumy przewalały się też po ulicy Próżnej, niegdyś handlowej, dziś zrujnowanej. W festiwalowy weekend urządzono tu atrapy warsztatów i sklepików, sprowadzono kataryniarza i rzeźbiarzy żydowskich świątków ze Starego Miasta. Po obu stronach małej uliczki stały sceny, z których zagłuszano się wzajemnie: na jednej scenie próba nauki tańca, na drugiej żydowskie <orig>karaoke</>. Z odtworzeniem dawnego charakteru ulicy nie miało to wiele wspólnego, raczej z poetyką amatorskiego teatru (Teatr Żydowski był zresztą współorganizatorem festiwalu