stryjowi tę sumę. Dziękuję za ratunek. Musiałem zdobyć pieniądze, by komuś pomóc. Komuś, kto jest w wielkich tarapatach.<br>- Idź do domu i nie mów nic ojcu - mruknął Mock.<br>- Przecież - Erwinowi coś nie dawało spokoju - mógł się stryj zapytać... hyyyk... człowieka, który mi pomógł, gdzie jest pokój szefa. Nie musiał stryj katować... hyyyk... tego strażnika w fontannie.<br>Mock milczał.<br>- Rozumiem - powiedział Erwin. - Musiał stryj komuś... hyyyk... przywalić. Rozumiem stryja doskonale.<br>Mock zapuścił silnik. Erwin wysiadł.<br>Adler sunął powoli przez zaśnieżone miasto. Prowadzący go mężczyzna wiedział, że po powrocie do uśpionego domu zastanie zamkniętą na klucz sypialnię i etolę z norek na klamce