nie mają środków by przeprowadzić się na Krym.<br><br>*<br><br>Historia losów Tatarów krymskich subtelną nicią wplata się także w historię mojej rodziny. Mój dziadek ze strony ojca, Junus, miał własny młyn w niewielkiej górskiej wiosce pod Bałakławą o starej nazwie Bujuk Muskomija (teraz - Szerokie), a pradziad ze strony matki Abduraman miał kawiarnię w mieście Jewpatoria. Oczywiście i kawiarnię i młyn zabrali bolszewicy. Na froncie, w czasie II wojny światowej zginął ojciec mojej matki Amza, a jej wuj Eszref (znany tatarski poeta) spędził wiele lat w uralskich obozach za antysowietyzm. W czasie deportacji moja matka Idylla miała 10 lat, a ojciec Midat - 15