powiedzieć, rozmaicie bywało, bo rozmaicie, to prawda, ale dobre były czasy.<br>- Myślisz?<br>- Może nie? Jak się żyło! Na całego. I w jakiej kompanii! Powiedz sam, było kiedy tylu morowych chłopców i dziewczyn? Taka wiara!<br>- I co z tego? Prawie wszyscy poginęli.<br>- Inna sprawa. Ale czasy były dobre. Pijesz? Andrzej odsunął kieliszek:<br>- Za chwilę. Myśmy przede wszystkim byli inni. - Młodsi.<br>- Nie tylko. Wiedzieliśmy, czego chcemy. - Powiedzmy.<br>- Wiedzieliśmy także, czego chcą od nas.<br>- Ba, odkryłeś! To jasne. Czego mogli chcieć? Żebyśmy ginęli. Teraz chcą tego samego. I w porządku. Stać nas na to, nie? Andrzej zmarszczył brwi:<br>- Nie zgrywaj się. - Ja się zgrywam