produkowane w Polsce. Wśród tych brakujących przyrządów najważniejszymi były: lorneta obserwacyjna służąca do obserwacji przestworza, lorneta nocna rozpoznawcza, przeznaczona do rozpoznawania samolotów oraz lorneta oficera ogniowego, za pomocą której mógł on obserwować prowadzenie ognia ze stanowiska baterii.<br>Poza wymienionymi lornetami, wśród brakujących przyrządów były jeszcze: zastępczy aparat centralny, który mógłby kierować ogniem baterii w wypadku uszkodzenia aparatu właściwego oraz stacja meteorologiczna.<br>Opracowane przez ITU zestawienie zatwierdził 10.04.1937 r. szef Departamentu Artylerii MSWojsk. Na tej podstawie KZU podpisało z PZO 10.11.1937 r. umowę nr 110]37-38 o wykonanie w terminie do 30.04.1939 r. próbnego modelu