dziennikarstwa, wpierw jako redaktor sportowy Polskiej Agencji Telegraficznej, skąd przeszedł do Robotnika, bo Klibański równie wcześnie został członkiem PPS, której pozostał wierny przez całe życie. Był też w dalszym ciągu jednym z redaktorów tego pisma, gdy wybuchła wojna. W dniu 5 września na słynny apel płk. Umiastowskiego wyszedł z Warszawy, kierując się na wschód, doszedł czy dojechał, różnie to bywało, do Wilna, zajętego wkrótce przez Armię Czerwoną, po pewnym zaś czasie wspaniałomyślnie przekazanego Litwie. Wilno było wtedy zatłoczone uchodźcami z zachodu, bez pieniędzy, bez środków do życia. Opowiadał mi Zbigniew Racięski że Klibański dwoił się i troił, by zorganizować pomoc dla dziennikarzy