poczekaj na nas - podszedł do niego Kurtz. - Musimy się przygotować.<br>Frik wziął jointa i zniknął za drzwiami. Usiadł na parapecie otwartego na oścież okna i oglądał salonik. Na środku stał piękny biedermeierowski stół z kompletem klubowych foteli, pod ścianą sekretarzyk i dwie oszklone szafy wypełnione starą porcelaną. Przeciwległą ścianę zajmował kilim z ryngrafem i skrzyżowanymi szablami. Podłoga lśniła idealnie wypastowaną dębową klepką. Kurtz, co jakiś czas, wpadał w szał sprzątania i czyszczenia - można go było wtedy zobaczyć w kapciach do froterowania glansującego podłogę. Przy całym jego stylu życia było to coś niepojętego.<br>"Nic się tu przez te lata nie zmieniło" - pomyślał