surowcach mineralnych. Maksymalizacja wzrostu wydobycia surowców miała odegrać zasadniczą rolę w ogólnym rozwoju kraju, głównie przez eksport nieprzetworzonych surowców (węgiel kamienny, miedź, siarka).<br>Przyjęty kierunek rozwoju kraju był surowco- i energochłonny z jednoczesnym bardzo silnym skażeniem środowiska przyrodniczego. Szczegółową analizę dotychczasowej gospodarki kraju przedstawiono w kolejnych publikacjach KPZK, związanych z kilkuletnim cyklem prac nad diagnozą stanu gospodarki przestrzennej Polski.<br>W nurcie tych prac sformułowano ocenę dotychczasowego gospodarowania zasobami naturalnymi w postaci następujących tez:<br>Począwszy od pierwszych lat po drugiej wojnie światowej założono, że tylko rozbudowa przemysłu doprowadzi do osiągnięcia głównych celów społeczno-gospodarczych.<br>Gospodarkę zasobami naturalnymi prowadzono rozrzutnie, a nawet rabunkowo