amatorskich kabaretów, przeżyję je znowu.&lt;/&gt;<br>&lt;au&gt;Jerzy Lohman&lt;/&gt;<br>&lt;gap&gt;&lt;/&gt;<br><br><br><br> &lt;div type="art" sub="culture" sex="m"&gt; &lt;page nr=2&gt;<br>&lt;tit&gt;CO ROBIĄ NIEMCY INNĄ DROGĄ&lt;/&gt;<br> &lt;intro&gt;Kiedy w 1928 na łamach opiniodawczego dziennika &lt;name type="tit"&gt;"Frankfurter Zeitung"&lt;/&gt; zaczęła się ukazywać w odcinkach &lt;name type="tit"&gt;"Wojna"&lt;/&gt;, powieść-kronika nieznanego dotąd nikomu pisarza, nazywającego się &lt;name type="person"&gt;Ludwig Renn&lt;/&gt;, mało kto podejrzewał, że ów antywojenny kronikarz, podający się za stolarza, mógłby być kimkolwiek innym.&lt;/&gt; &lt;name type="person"&gt;Carl von Ossietzky&lt;/&gt; na łamach wydawanej przez siebie &lt;name type="tit"&gt;"Weltbühne"&lt;/&gt; zawsze wychwalającej wszystko, co świadczyło przeciwko wojnie, z absolutną pewnością przekonywał czytelników, że autorem &lt;name type="tit"&gt;"Wojny"&lt;/&gt; może być tylko ów stolarz, który już więcej niczego nie napisze - ale bądź co bądź pozostawi po sobie jeden z cenniejszych dokumentów antywojennych, obok powieści &lt;name type="person"&gt;Remarque'a