wyszukane, ot, żeby nie było ani za zimno, ani za ciepło, staranniejsze niż przedtem rozróżnienie między domowym a wyjściowym. Nie zdołałem się nigdy przekonać do wygodnej abnegacji szlafrokowej, zresztą nie mam nawet szlafroka i zawsze czułbym się w nim jak nie ubrany. A paradowanie bez ubrania lub w negliżu przy kimkolwiek w mojej sytuacji byłoby zupełnie nie do pomyślenia, a i w samotności nie wydawałoby mi się stosownym. Byłoby jak szpitalna lub więzienna ubezwłasnowolniająca piżama, byłoby znakiem poddania się. A przecież mimo wszystko nie poddaję się - eksperyment trwa i choć nie walczę o posiadanie wpływu na jego ostateczny wynik - ten wydaje