Road, potem w małym kiosku, wręcz niewiarygodnie zawalonym konserwami z całego świata. Kiosk obsługiwany jest przez całą rodzinę, która chyba mieszka za zasłoną zwisającą zaraz za ladą. Zza tej zasłony wynurzają się coraz to inne twarze, podobne do siebie. Nie zdarzyło mi się jeszcze, abym zastał zamknięte wejście do tego kiosku, a zjawiam się tu w dziwnych porach. Kiosk leży w połowie drogi między przystanią promów a moją kwaterą. Już po drugiej wizycie uważany jestem za stałego klienta, witany uśmiechem i po łyknięciu flaszeczki pepsi-coli za kilka centów - odprowadzany do drzwi. Cała załoga kiosku - od łysiejącego patriarchy, poprzez kociaczka w