przed zakusami innej grupy rówieśników z rozpaczliwą odwagą, przemyślnością, a jednoczenie wspaniałomyślnością dla zwyciężonych ("czerwonoskórych" chłopców z Ogrodu Botanicznego). Aby pełniej przeżywać dorosłe sprawy zakładają Związek... Zbieraczy Kitu. Wprawdzie na chorągiewce związkowej "honor" napisano przez "ch". wprawdzie najcięższe obowiązki spełniał urzędujący prezes, który przez całą swoją kadencję musiał żuć związkowy kit (aby nie stwardniał), wskutek czego w żadnej prawie materii głosu nie zabierał, bo usta miał zapchane związkowym dobrem chłopcy z całą powagą traktowali swoje stowarzyszenie. Płacili składki, mieli swoją pieczątkę i prowadzili Wielką Księgę Związku, w której zapisywali bezwzględnie obowiązujące decyzje, nagany i pochwały. Wzruszające są przygody tej garstki małych