w gaju pod tupotem kilkudziesięciu par nóg. Zerwali się wystraszeni, chwytając miecze. Przeciw nim biegła zgraja półnagich i zakrwawionych postaci. Chciwe ręce porwały za grzywy końskie. Kilku mężczyzn uzbrojonych w sękate maczugi rzuciło się ku nim.<br>- Śmierć Rzymianom! - krzyknął jeden z nich.<br>- Śmierć! - ryknęła reszta.<br>Polluks rzucił miecz i, powiewając kitą swego hełmu, zawołał mocno:<br>- Stać! Stać! My gladiatorzy!<br>Może nie tyle krzyk, co widok rzuconego miecza zatrzymał na chwilę napastników. Jeden z nich - pewnie przywódca - dał znak ręką. Wszyscy opuścili maczugi ku ziemi.<br>- Jaki dacie dowód, że nie jesteście Rzymianami? - zapytał groźnie.<br>- Spójrzcie na nasze przekłute uszy - odpowiedział Polluks.<br>- Spójrzcie