koszulę, za krótkie, wyraźnie cudze spodnie i półbuty, z których wyłaziły czarne paluchy. - A co chcę robić? Chcę jechać na Pragę, tylko nie mam za co...<br>- I jeść pan pewno też chcesz, co? - litościwie pokiwał głową Kosiorek. Inwestycje się opłacały. Chłopak, porządnie ubrany, bawiąc się kieliszkiem, nadstawiwszy lewego ucha słuchał kiwając głową, wreszcie usiadł wygodnie.<br>- Starczy! - rzucił niespodziewanie.<br>- Co takiego? - zaniepokoił się przedsiębiorca.<br>- Panie Kosiorek - Tyrolski mówił wolno, z naciskiem - mnie nie trzeba uczyć, co to jest skok. W czterdziestym trzecim w pięciu zrobiliśmy "Spiessa". - Po nazwie fabryki zamilkł na chwilę, jakby dawał tamtemu ochłonąć. Werkschutze, telefony. Zabraliśmy wszystko... Został tylko