zatrzask ma ten feler, że może zamknąć się na każdej z napotkanych stałych lin podtrzymujących maszt. W takim przypadku sprawa jest historią.<br> Opuszczam moją wędkę. Skupiam się i dyndając wokół masztu (z dala musi to wyglądać jakbym trząsł masztem) postanawiam: jeszcze pięć razy. W ciszy i skupieniu. Nie klnij, bo kląć nie wolno. To oznaka słabości. Śmiało!<br> Zatrzaskuję draba za pierwszym podjazdem. Małe klik, a brzmi jak symfonia. Sprawdzam - trzyma excellent. Parę głębokich oddechów. Chwiejba i dociskanie do masztu wygniata z płuc całe powietrze. Powietrza!<br> Na szyi jak katorżnik mam przywieszoną kartkę. To spis czynności w sto razy przemyślanej kolejności, nie