temu, lepiej byłoby poczekać chociażby w barze, to tu, niedaleko. Nie najbezpieczniejsze miejsce pan wybrał, sir. <br>- Mnie tu dobrze. <br>Trzydzieści pięć, trzydzieści, dwadzieścia pięć minut. Hunt nerwowo popatrywał na zegarek, świadom, że &lt;orig&gt;jurda&lt;/&gt; obserwuje go z tą samą uwagą, co i potencjalne źródła zagrożeń. Dwadzieścia i mniej. Pudło, pudło, pudło, klął się Hunt w myśli. Piętnaście. <br>Była to kobieta, nierzeźbiona, stara i brzydka. Podeszła do Nicholasa, ale &lt;orig&gt;jurda&lt;/&gt; zastąpił jej drogę. Nicholas wstał, odsunął go. <br>Kobieta podała Huntowi wizytówkę, on przekazał jej swoją. <br>Maria Chigueza. A poniżej: Langolian Group. <br>I nic więcej: żadnego tytułu, wskazówki co do zajmowanego przez nią stanowiska