poniesiony gdzieś naprzód, bez celu.<br>Długo rozhuśtane fale ludzkie przelewały się w buchtach placów i cieśninach zaułków.<br>Aby wyrwać łatwo zapalny tłum z tego rozkiełzanego uniesienia i skierować go w łożysko konkretnej akcji, należało przede wszystkim rozpruć jego szwy, poćwiartować go nożycami organizacji.<br>Do południa, rozczłonkowana masa, sprzęgnięta na nowo klamrą dyscypliny, stanowiła już zdolny do działania system sił.<br>Pierwszym zadaniem chwili było oczyszczenie ulic z gnijących trupów, zagrażających miastu powrotną falą zarazy. O grzebaniu takiej ilości zwłok ani o spaleniu ich w ciasnych, prowizorycznych krematoriach nie mogło nawet być mowy. Postanowiono spalić je pod gołym niebem.<br>Przez trzy dni na