Kafka demaskował przeżycia z wczesnego dzieciństwa - gniew z powodu szykan, lęk przed odrzuceniem, wykorzystywaniem i upokarzaniem. A schulzowski Ojciec jako robak doświadczył wreszcie uczuć, którymi wcześniej ranił innych. Ich karalusza metamorfoza demaskowała jednak także ból dzieciństwa ludzkości - brzemię nie swojej winy, które musieli unieść Adam i Ewa. &lt;foreign&gt;Error fundamentalis&lt;/&gt; - pierwsze kłamstwo. Dlatego...<br>- Kiedy nie można wprost nienawidzić prześladowcy, na przykład rodzica, Boga - jedynym wyjściem jest przeniesienie złych uczuć na obiekt zastępczy.<br>- No właśnie. Maria szukała w tej literaturze współodczucia, Znaku. Sięgającej zarania istnienia identyfikacji w cierpieniu. Tego właśnie doświadczyli Kafka i Schulz. To nie było "zanurzanie się"! To było rozpoznawanie! Jak