przyjętej klasyfikacji. Została ona rozesłana, z wezwaniem do współpracy, w formie listu okrężnego w językach angielskim, francuskim i niemieckim do geografów, uczelni, akademii nauk, instytucji rządowych, instytutów naukowych, czasopism naukowych [1, 15, 40]. Odpowiedzi, donoszące o przebiegu prowadzonych prac, lub o zamiarze rozpoczęcia, nadeszły z 16 państw. Uchwały Komisji, uslatoną klasyfikację użytków oraz nadesłane informacje zamieszczono w raporcie przygotowanym na XVII Międzynarodowy Kongres Geograficzny w Waszyngtonie w 1952 r. [34]. <br>Po śmierci L. Waibla w lecie 1951 r., uległ zmianie podczas Kongresu skład Komisji. Członkami jej zostali H. Boesch, H. Gaussen (Francja), P. Gourou, P. E. James (USA), L. D. Stamp