z 22 lipca 854 r. poradził sobie z tym na dwa sposoby jednocześnie: hrabstwo określił terminem comitatus w połączeniu z imieniem urzędującego komesa, a podokręg hrabstwa terminem pagellus i nazwą miejscową. Zdrobniała forma wyrazu pagus nie pozostawiała wątpliwości, że mowa o jednostce terytorialnej niższego rzędu. Zapisano więc, że dobra, które klasztor Sankt Gallen w ramach ugody odstąpił biskupstwu w Konstancji, znajdowały się in comitatu Chazonis comitis, in pagello Swerceshuntare (5 wsi), in comitatu Ruadolti comitis palatii, in pagello Affa (1 wieś), in comitatu Odalrici comitis, in pagello Goldines huntari (1 łan we wsi Herbertigen) oraz in comitatu Utonis comitis in pagello