być dopuszczone Niemcy i inne państwa będące w podobnej jak one sytuacji, przynajmniej jako równorzędni partnerzy, ponieważ są one zobowiązane do redukcji zbrojeń przez traktaty pokojowe. W ten sposób dałoby się uniknąć na konferencji rozbrojeniowej skomplikowanej i niebezpiecznej dyskusji na temat wzajemnego stosunku klauzuli rozbrojeniowych, zawartych w traktatach pokojowych, do klauzuli konwencji rozbrojeniowej.<br>Generalnie rząd polski - pomimo uwag krytycznych - stanął na gruncie przygotowanego projektu konwencji rozbrojeniowej, uważając, że na ogół pogodzono w nim interesy wielkich i mniejszych państw, co nie wykluczało dalszych korekt.<br>W polityce polskiej problem bezpieczeństwa traktowany był nadrzędnie w stosunku do rozbrojenia. Wynikało to z ogólnego układu sił