lwy... Ukrzyżowano naszych wojowników trzydzieści tysięcy... Tylko tyle, bo reszta padła w bojach... Urządzano na nas polowania jak na górskie kozice. Nie oszczędzano matek ani dzieci... Mimo to sądzę, Kriksosie, żeśmy i teraz słusznie walkę rozpoczęli, ale... nie powinniśmy jej przegrać. Pójście na Rzym z tymi siłami, które mamy - to klęska.<br>Kriksos poczuł, że przewaga wymyka mu się z rąk. Wodzowie z uwagą słuchają Sotiona, oto Kastus pochyla się do ucha Gannikusa i coś mu szepce. Silanus niespokojnie skubie sierść ze skóry owczej, która okrywa mu kolana, Polluks i Kastor z oddaniem patrzą na Spartaka. Na twarzach innych znać jeszcze niezdecydowanie