Typ tekstu: Książka
Autor: Błoński Jan
Tytuł: Forma, śmiech i rzeczy ostateczne
Rok: 1994
się nie rozpoznaję. I właśnie to, że siebie nie rozumiem, nie uchwytuję, budzi strach. Nie tylko, że nie jestem panem swego ciała, ale na dodatek wszystkie jego części "gwałciły się dziko w atmosferze wszechobejmującego i przejmującego panszyderstwa" (F 6). Co to znaczy - "gwałciły"? Chyba to, że uczucia, myśli, działania bohatera kłócą się ze sobą, nie składają w dorzeczną i celową całość. Czyżby jego osobowość zmierzała do rozpadu? Czy słychać już chichot wariata, który się w nim budzi? Tak źle chyba nie jest, na pewno jednak nie dostrzega on projektu, strategii czy struktury osobowej, z którą mógłby się utożsamić. A jeśli tak, nie
się nie rozpoznaję. I właśnie to, że siebie nie rozumiem, nie uchwytuję, budzi strach. Nie tylko, że nie jestem panem swego ciała, ale na dodatek wszystkie jego części <q>"gwałciły się dziko w atmosferze wszechobejmującego i przejmującego panszyderstwa"</> (F 6). Co to znaczy - "gwałciły"? Chyba to, że uczucia, myśli, działania bohatera kłócą się ze sobą, nie składają w dorzeczną i celową całość. Czyżby jego osobowość zmierzała do rozpadu? Czy słychać już chichot wariata, który się w nim budzi? Tak źle chyba nie jest, na pewno jednak nie dostrzega on projektu, strategii czy struktury osobowej, z którą mógłby się utożsamić. A jeśli tak, nie
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego