się do salonu. Stanowczo nie mogło się to podobać maleńskim fornalom. Owszem, biedakom można by przydzielić po mordze czy półtora piaszczystych łach, ale oni chcą ziemi pszenno-buraczanej, ich ziemi. Zawdy siedzieli na swoim, licho, aleć na swoim, tera chcą się zbogacić dworską krzywdą. Niedoczekanie. W niektórych rękach tkwiły już kłonice. Marta, usłyszawszy gwar, wyjrzała przez okno. Trzeba coś zaradzić. Byle jak narzuciła sweter, w biegu zapinała spódnicę. Zakołatała do drzwi niebieskiego pokoju, gdzie spali urzędnicy.<br> - Panowie, wstawajcie. Zaczynają się bić.<br> - Od tego jest milicja - wołał przez zamknięte drzwi geodeta.<br> Nie bili się jeszcze, ale temperamenty rosły. "Władza" dość szybko rozsiadła