że powinieneś być mu wdzięczny, że cię nie kopnął w tyłek. Zgoda, niech ma twardą rękę, inaczej nic by tu nie zdziałał. Wszystko by się rozmemłało w niebotycznym bałaganie. Ale te maniery koniokrada... Mam nadzieję, że nie ty wybierasz się za niego za mąż?<br>Zaśmiali się oboje. Fryderyk zamknął na klucz drzwi kantoru. Wonne powietrze stepu unosiło się nad pogrążoną w mroku budową. Gwiazdy świeciły. Gdzieś wpośród baraków zawodziła harmoszka i słychać było rozlewne kobiece głosy śpiewające ukraińską piosenkę. Ostrożnie omijali wertepy, belki, deski, pryzmy cegieł, Fryderyk przyświecał kieszonkową latarką. Napatoczył się nocny stróż w luźno wiszącym kożuchu, poprosił o ogień