wykluczają. Tymczasem <br>zgodnie z logiką 'absolutnie sprzecznej samotożsamości' zetknięcie <br>z Absolutem, na którego miano zasługuje jedynie 'nicość absolutna', nie <br>oznacza unicestwienia indywidualnych cech 'jaźni jednostkowej' ani 'zwyczajnej <br>perspektywy', czyli dualizmu podmiotu i przedmiotu poznania. <br>Zmiana jakościowa 'jaźni jednostkowej' nie ma sensu ze względu na <br>pojęcie nieistnienia odrębnego 'ja', które jest kluczowe dla buddyzmu. Pojęcie <br>to jest związane z pojęciem 'pustki jednostkowej natury', ponieważ nie ma <br>sensu zmieniać czegoś, co nie ma stałych cech. Mistrzowie zen wyraźnie <br>odróżniają 'pustkę prawdziwą' od fałszywej 'pustki jednostronnej'. 'Pustka<br>prawdziwa', którą Nishida określał mianem 'nicości absolutnej', jest negacją <br>nie tylko afirmacji, ale także negacji. Nie może