krokiem przeszedł salę i przypadł do dziewczyny. Wstępowali po schodach już razem, jakby wszystko z dawna zostało przewidziane.<br>Dom opustoszał, goście i służba wylegli do parku podziwiać cuda ogniste. Głuche echo oddawało huki pękających rakiet. Szli w milczeniu, szybko.<br>Stanęli przed ciemnymi drzwiami.<br>- Gdzie mnie prowadzisz?<br>- Tutaj - powiedziała schylona wyłuskując kluczyk z sakiewki.<br>We wnętrzu paliła się jedna tylko lampa, podobna do kwiatu na wysokiej łodydze. Na stołach i kanapach piętrzyły się pudła kunsztownie związane wstążkami, sterty poskładanej wyprawowej bielizny i jedwabnych sari złożone na podłodze.<br>- Tu są podarki, które otrzymałam... Ten wezmę sobie sama.<br>Świadomy, czym ona ryzykuje od chwili