irracjonalnego <br>nierozróżniania' (jap. higo riteki mufumbetsu), charakterystyczną dla <br>przypadkowych i chaotycznych zachowań. Mazu dostrzegał potencjalne <br>zagrożenie wynikające z możliwości wypaczenia metody spontanicznej, <br>uważał jednak, że wystarczy, jeśli mistrz będzie korygował błędy ucznia. <br>Tymczasem Dahui twierdził, że najlepszą formą praktyki, której nie zagraża <br>niebezpieczeństwo fałszywej spontaniczności, jest metoda 'wpatrywania się <br>w koan' związana z koncentracją na 'kluczowym wersie' koanu (chiń. huatou; <br>jap. wato). <br>Początkowo Dahui także podkreślał znaczenie wiary na drodze do <br>'oświecenia', o czym świadczą jego następujące słowa:&lt;q&gt; "Jeśli chcesz kroczyć <br>'drogą', musisz posiadać silną wiarę, aby nic nie mogło wpłynąć na <br>stan twojej jaźni. [...] Jeśli trochę wierzysz, a trochę nie