wątpliwości i rozterki".&lt;/&gt; Wkrótce jednak <br>Dahui doszedł do wniosku, iż uczniowie nie są w stanie uwierzyć w tożsamość <br>'jaźni jednostkowej' i 'jaźni oświeconej' w znaczeniu totalnego, <br>egzystencjalnego zawierzenia. Uznają bowiem prawdziwość nauk buddyjskich <br>jedynie ze względu na autorytet Buddy Śakyamuniego. Doszedł też do <br>wniosku, że jego metoda 'wpatrywania się w koan' dzięki temu, iż <br>wytwarza stan 'wielkiego zwątpienia' (chiń. dayi; jap. daigi), prowadzi <br>do rozbudzenia prawdziwej wiary, niezależnie od tego, czy dana osoba <br>poznała nauki buddyzmu, czy nie. <br>Pojęcie 'wielkiego zwątpienia' jest nawiązaniem do metafory 'kuli <br>zwątpienia' (chiń. yituan; jap. gidan), której jako pierwszy użył Luohan <br>Guichen (jap. Rakan Keijin, 867