w różnych pustelniach. Utrzymywał przyjazne stosunki <br>zarówno z Hojo Takatokim, jak i z cesarzem Godaigo (panował w latach 1318-1339), <br>na którego prośbę dwukrotnie został przeorem świątyni Nanzenji (1325, 1334). <br>W 1339 roku Muso zamieszkał w świątyni Saihoji, gdzie założył słynny przyświątynny <br>ogród z różnych gatunków mchu. Muso nie uważał koanów za najważniejszą formę <br>praktyki zen, podkreślając, iż dawni mistrzowie formułowali swoje wypowiedzi <br>spontanicznie w reakcji na konkretną sytuację. Wszystkie formy praktyki są według niego <br>jedynie 'odpowiednimi sposobami', które prowadzą do 'oświecenia'. Za jedną z takich <br>praktyk uważał czytanie sutr. Ze względu na to, że nie traktował praktyki koanów jako <br>najważniejszej